War Rule: ରାତିରେ ହୁଏ ନାହିଁ ଯୁଦ୍ଧ; ଏହା ପଛର କାରଣ କ’ଣ, ଆସନ୍ତୁ ଜାଣିବା…

ଆପଣମାନେ ଅଳ୍ପ ବହୁତେ ମହାଭାରତ ଏବଂ ରାମାୟଣ କଥା ଜାଣିଥିବେ। ଏହାକୁ ପୁସ୍ତକରେ ପଢିଥିବେ ନଚେତ ଟିଭିରେ ଦେଖିଥିବେ। ଆପଣ ଭଲ ଭାବରେ ଜାଣିଥିବେ ଯେ ଏ ସମସ୍ତ ଯୁଦ୍ଧ ଦିନରେ ହିଁ ହୋଇଥିଲା। ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅସ୍ତ ହେବା ମାତ୍ରେ ଯୁଦ୍ଧ ବନ୍ଦ ହେଉଥିଲା।

ତେବେ ଆପଣ କ’ଣ କେବେ ଭାବିଛନ୍ତି କି ଏହା କାହିଁକି ହେଉଥିଲା? ଯୋଦ୍ଧାମାନେ କ’ଣ ଥକିଯାଉଥିଲେ? ସେମାନେ କଣ ଅନ୍ଧାରକୁ ଡରୁଥିଲେ? ନା ଏହା ପଛରେ ଆଉ କିଛି ଗଭୀର ବିଚାର ଏବଂ ନିୟମ ଲୁଚି ରହିଥିଲା? ତେବେ ଆସନ୍ତୁ ଏହି ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ସରଳ ଭାଷାରେ ଜାଣିନେବା।

ଯୁଦ୍ଧ ଏକ ସମ୍ମାନ:

ଆଜିର ଦିନରେରେ ଆମେ ଯେକୌଣସି ସମୟରେ ଲଢ଼ି ପାରିବୁ। କିନ୍ତୁ ପ୍ରାଚୀନ କାଳରେ ଯୁଦ୍ଧ କେବଳ ଅସ୍ତ୍ର ଯୁଦ୍ଧ ନଥିଲା। ଏହା ସମ୍ମାନ ପାଇଁ ଏକ ଲଢ଼େଇ ଥିଲା। ସେହି ଯୁଗର ଯୋଦ୍ଧାମାନେ ଯୁଦ୍ଧ ସମୟରେ ମଧ୍ୟ ଅନେକ ନିୟମ ପାଳନ କରୁଥିଲେ। ସେମାନେ ଏହାକୁ 'ଧର୍ମ ଯୁଦ୍ଧ' ବୋଲି କହୁଥିଲେ, ଅର୍ଥାତ୍ ଧର୍ମ ଏବଂ ନ୍ୟାୟ ପଥରେ ଲଢ଼ିଥିବା ଏକ ଯୁଦ୍ଧ। ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ସବୁଠାରୁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ନିୟମ ଥିଲା - ସୂର୍ଯ୍ୟାସ୍ତ ପରେ କୌଣସି ଯୁଦ୍ଧ ହେବ ନାହିଁ।

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ: ପାଣ୍ଡବମାନେ କିପରି କରୁଥିଲେ ଉପବାସ; ଭାଙ୍ଗିବା ପରେ କ’ଣ ଖାଉଥିଲେ

ସମସ୍ତ ଯୋଦ୍ଧା ଏହି ନିୟମ ପାଳନ କରୁଥିଲେ, ସେମାନେ ଯେଉଁ ପକ୍ଷରୁ ଲଢ଼ନ୍ତୁ ପରେ। ରାତିରେ ଆକ୍ରମଣ କରିବା ଏକ ପ୍ରତାରଣା ବୋଲି ବିବେଚନା କରାଯାଉଥିଲା। ତେଣୁ, ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅସ୍ତ ହେବା ମାତ୍ରେ ଯୁଦ୍ଧ ବନ୍ଦ ହେଉଥିଲା ଏବଂ ପରଦିନ ସକାଳେ ପୁଣି ଥରେ ଆରମ୍ଭ ହେଉଥିଲା।

ରାତିର ଅନ୍ଧାରରେ ଯୁଦ୍ଧ ବିପଦପୂର୍ଣ୍ଣ:

ଆଜି ଆମେ ରାତିରେ ମଧ୍ୟ ମୋବାଇଲ୍ ଟର୍ଚ୍ଚ କିମ୍ବା ଷ୍ଟାଡିୟମ୍ ଲାଇଟ୍ ସାହାଯ୍ୟରେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ଦେଖିପାରୁଛୁ। କିନ୍ତୁ ପୁରୁଣା ଯୁଗରେ ଏପରି କିଛି ନଥିଲା। ରାତିରେ କିଛି ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ଦେଖାଯାଉ ନଥିଲା। ସେ ସମୟର ଖଣ୍ଡା, ତୀର, ବର୍ଚ୍ଛା - ସବୁକିଛି ଆଖି ଉପରେ ନିର୍ଭର କରୁଥିଲା। ଅନ୍ଧାରରେ ଯୁଦ୍ଧ କରିବା ସମୟରେ, ନିଜ ପକ୍ଷ ଏବଂ ଶତ୍ରୁ ପକ୍ଷ ଚିହ୍ନିବା କଷ୍ଟକର ହୋଇପଡୁଥିଲା।

ଏପରି ପରିସ୍ଥିତିରେ, ନିଜ ସାଥୀକୁ ହତ୍ୟା କରିବା, କିମ୍ବା ଭୁଲବଶତଃ ଜଣେ ନିର୍ଦ୍ଦୋଷ ବ୍ୟକ୍ତିକୁ କ୍ଷତି ପହଞ୍ଚାଇବା ସାଧାରଣ ହୋଇଯାଇଥାନ୍ତା। ତେଣୁ, ଅନ୍ଧାରରେ ଯୁଦ୍ଧ କରିବା ଏକ ବଡ଼ ଭୁଲ ବୋଲି ବିବେଚନା କରାଯାଉଥିଲା।

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ: ଦ୍ରୌପଦୀ କାହିଁକି ଥିଲେ ଏତେ ସୁନ୍ଦରୀ; ଜାଣନ୍ତୁ କିପରି ଥିଲା ରଙ୍ଗ-ଆଖି-ଚୁଟି

ଆରାମ-ରଣନୀତି ପାଇଁ ସମୟ:

ଯୁଦ୍ଧ ୫-୧୦ ମିନିଟର କଥା ନୁହେଁ। ଏହା ଘଣ୍ଟା ଘଣ୍ଟା ଏବଂ ବର୍ଷ ବର୍ଷ ଧରି ଚାଲୁଥିଲା। ଭାରୀ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ଉଠାଇବା, ଘୋଡା ଚଢିବା, ଧନୁ ଏବଂ ତୀର ମାରିବା, ଏସବୁ କରିବାକୁ ବହୁତ ପରିଶ୍ରମ କରିବାକୁ ପଡୁଥିଲା। ଏପରି ପରିସ୍ଥିତିରେ, ଯଦି ସାରା ରାତି ଯୁଦ୍ଧ ଜାରି ରହେ, ତେବେ ସୈନିକମାନଙ୍କ ଜୀବନ ବିପଦରେ ପଡ଼ିବାର ସମ୍ଭାବନା ଥିଲା।

ତେଣୁ, ରାତିରେ ଯୁଦ୍ଧ ବନ୍ଦ କରାଯାଉଥିଲା, ଯାହା ଦ୍ଵାରା ସୈନିକମାନେ ଖାଇପାରିବେ, ବିଶ୍ରାମ ନେଇପାରିବେ ଏବଂ ପରଦିନ ସକାଳେ ପୁଣି ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇପାରିବେ। ଏହି ସମୟରେ ରାଜା-ମହାରାଜାମାନେ ସେମାନଙ୍କର ପରବର୍ତ୍ତୀ ରଣନୀତି ପ୍ରସ୍ତୁତ କରୁଥିଲେ।

ଧର୍ମଗ୍ରନ୍ଥରେ ପ୍ରମାଣ:

ରାମାୟଣ ଏବଂ ମହାଭାରତ ଭଳି ଗ୍ରନ୍ଥରେ ଅନେକ ଥର ଉଲ୍ଲେଖ ଅଛି ଯେ ସୂର୍ଯ୍ୟାସ୍ତ ପରେ ଯୁଦ୍ଧ ବନ୍ଦ ରହୁଥିଲା। ମହାଭାରତରେ ଭୀଷ୍ମ ପିତାମହ, କର୍ଣ୍ଣ ଏବଂ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ପରି ଯୋଦ୍ଧାମାନେ ନିଜେ କହିଛନ୍ତି ଯେ ସେମାନେ ସୂର୍ଯ୍ୟାସ୍ତ ପରେ ଅସ୍ତ୍ର ଧରିବେ ନାହିଁ।

ରାମାୟଣରେ, ରାମ ଏବଂ ରାବଣଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯୁଦ୍ଧ ମଧ୍ୟ କେବଳ ଦିନରେ ହୋଇଥିଲା। ସୂର୍ଯ୍ୟ ଅସ୍ତ ହେବା ମାତ୍ରେ ଉଭୟ ସେନା ନିଜ ନିଜ ଶିବିରକୁ ଫେରି ଆସୁଥିଲେ। ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଯେ ଏହି ନିୟମ କେବଳ ରଣନୀତିର ଏକ ଅଂଶ ନଥିଲା, ବରଂ ଧାର୍ମିକ ଏବଂ ନୈତିକ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ ମଧ୍ୟ ଏହାକୁ ଆବଶ୍ୟକ ବୋଲି ବିବେଚନା କରାଯାଉଥିଲା।

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ: ଦ୍ରୌପଦୀ ଭୀମଙ୍କ ପୁଅଙ୍କୁ ଦେଇଥିଲେ ମୃତ୍ୟୁ ଅଭିଶାପ; କାହିଁକି ଜାଣନ୍ତୁ