Waiting for Justice: ଏବେ ବି ନ୍ୟାୟ ଅପେକ୍ଷାରେ ଅନେକ କୁଆଁରୀ ଝିଅଙ୍କ ଆତ୍ମା, କିଏ ଏଥିପାଇଁ ଦାୟୀ ?

ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବାହୁନି ବାହୁନି କାନ୍ଦୁଛନ୍ତି ଇତିଶ୍ରୀ ପ୍ରଧାନ, ବେବିନା, ମମିତା ମେହର, କୁନ୍ଦୁଲି ପୀଡିତା, ପରୀ ତଥା ଆହୁରି ଅନେକ କୁୃଆଁରୀ ଝିଅଙ୍କ ଆତ୍ମା । ଅକାଳରେ ସେମାନେ ଝଡ଼ିଯାଇଛନ୍ତି ।  ନିଜ ସ୍ୱପ୍ନର ଦୁନିଆଁ ଦେଖିବା ଆଗରୁ ସେମାନଙ୍କର ଆଖି ସବୁଦିନ ପାଇଁ ବୁଜି ହୋଇଯାଇଛି । ଉପରୋକ୍ତ ଝିଅମାନଙ୍କ ସହିତ ଏବେ ଯୋଡ଼ି ହୋଇଯାଇଛି ଆଉ ଏକ ନାମ - ବାଲେଶ୍ୱର ଫକିର ମୋହନ ସ୍ୱୟଂଶାସିତ ମହାବିଦ୍ୟାୟର ଛାତ୍ରୀ ସୌମ୍ୟାଶ୍ରୀ ବିଶି । ଜିଇଁଥିବା ବେଳେ ସେ ଖୋଲାଖୋଲି କାନ୍ଦୁଥିଲେ – ସମସ୍ତଙ୍କର ସାମ୍ନାରେ । ନିଜର ଦୁଃଖ ଜଣାଉଥିଲେ । ହେଲେ ଏବେ ସେ ପରପାରିରେ ଗୁମୁରି ଗୁମୁରି କାନ୍ଦୁଛନ୍ତି – ମାଗୁଛନ୍ତି  ନ୍ୟାୟ । ଆଉ ତା’ ସହିତ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଯୋଡ଼ହସ୍ତରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଛନ୍ତି ଯେ ତାଙ୍କ ଭଳି ଆଉ କେହି ଯେମିତି ନିର୍ଯ୍ୟାତିତ ନହୁଅନ୍ତୁ ।

ସତରେ କ’ଣ ଏହି ନିର୍ଯାତିତାମାନଙ୍କର ଆତ୍ମାର ସ୍ୱର ରାଜନୈତିକ ନେତା ଓ ଉଚ୍ଚ ସରକାରୀ ବାବୁମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପହଂଚିପାରିବ ? ସତରେ କ’ଣ ଭବିଷ୍ୟତରେ ଏମାନଙ୍କ ଅବସ୍ଥା ଆଉ କେହି ଭୋଗିବେ ନାହିଁ ? ତ୍ରୁଟିପୂର୍ଣ୍ଣ ବ୍ୟବ୍ୟସ୍ଥାକୁ କ’ଣ ଆମେ ସଜାଡ଼ି ପାରିବା ଏବଂ ଆମର ମହିଳାମାନଙ୍କୁ ଏକ ପକ୍କା ସୁରକ୍ଷାର ବଳୟ ଭିତରେ ରଖିପାରିବା?

ଉପରୋକ୍ତ ପୀଡ଼ିତାମାନଙ୍କର ସମସ୍ତଙ୍କର ଭିନ୍ନଭିନ୍ନ ପରିସ୍ଥିତିରେ ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଥିଲେ ହେଁ ସମସ୍ତଙ୍କର କ୍ଷେତ୍ରରେ ଗୋଟିଏ କଥା ଏକ ପ୍ରକାରରେ ଦେଖାଯାଇଥିଲା । ତାହା ହେଉଛି ବ୍ୟବସ୍ଥା ଏମାନଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁ ମୁଖରୁ ବଂଚାଇ ପାରିନଥିଲା । ବ୍ୟବସ୍ଥା ନିକଟରେ ଏମାନେ ସେମାନଙ୍କର ଉତ୍ପୀଡ଼କମାନଙ୍କ ବିରୋଧରେ କେତେ ହାରିଗୁହାରି କରିନାହାଁନ୍ତି ? କିନ୍ତୁ ସେତେବେଳେ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ମଙ୍ଗୁଆଳ ସାଜିଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ତାଙ୍କୁ ରକ୍ଷା କରିପାରିନଥିଲେ । ଅନେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଉତ୍ପୀଡ଼କମାନଙ୍କୁ ତତ୍‌କାଳୀନ ସରକାର ରାଜନୈତିକ ପୃଷ୍ଠପୋଷକତା ଯୋଗାଇଦେଇଥିବା ଅଭିଯୋଗ ହୋଇଥିଲା ।

ସବୁ ଘଟଣା ଏଠାରେ ସବିଶେଷ ଭାବରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବା କଷ୍ଟ । କିନ୍ତୁ ବ୍ୟବସ୍ଥାଗତ ତ୍ରୁଟିକୁ ଉପସ୍ଥାପନ ପାଇଁ ଏଠାରେ ଦୁଇ-ତିନି ଗୋଟି ଘଟଣାର ଅବତାରଣା କରାଯାଇପାରେ । ଯାହା ପାଠକମାନଙ୍କ ନିକଟରେ କିଛି ପରିମାଣରେ ସ୍ପଷ୍ଟତା ଆଣିବାରେ ସହାୟକ ହେବ ।
ଇତିଶ୍ରୀ ପ୍ରଧାନ ରାୟଗଡ଼ା ଜିଲ୍ଲାର ଟିକିରି ଉଚ୍ଚ ପ୍ରାଥମିକ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଚାକିରି କରୁଥିଲେ । ଯେତେବେଳେ ସେଠାକାର ସ୍କୁଲ୍ ଇନିସ୍ପେକ୍ଟର ନେତ୍ରାନନ୍ଦ ଦଣ୍ଡସେନା ତାଙ୍କୁ ଯୈାନ ଶୋଷଣ କରିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ, ସେ ତାଙ୍କ ବିରୋଧରେ ପୋଲିସ୍‌ରେ ଅଭିଯୋଗ କଲେ । କେବଳ ସେତିକି ନୁହେଁ, ସେଠାକାର ବ୍ଲକ୍ ଶିକ୍ଷାଧିକାରୀଙ୍କ ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି, ଜିଲ୍ଲାପାଳ ଓ ତତ୍‌କାଳୀନ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ନିକଟରେ ଲିଖିତ ଅଭିଯୋଗ କଲେ ।

ସେତେବେଳର କିଛି ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ରାଜନୈତିକ ନେତାଙ୍କ ଛତ୍ରଛାୟା ତଳେ ଥିବା ଦଣ୍ଡସେନା ଇତିଶ୍ରୀ ଉପରେ ମାମଲା ଉଠାଇବାକୁ ଚାପ ସୃଷ୍ଟି କଲେ । ଇତିଶ୍ରୀ ତାଙ୍କ ଚାପ ଆଗରେ ମୁଣ୍ଡ ନୁଆଁଇଲେ ନାହିଁ । ଏଥିରେ ଉତ୍‌କ୍ଷିପ୍ତ ହୋଇ ତାଙ୍କ ବିରୋଧରେ ରଚନା କରାଗଲା ଭୟାନକ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର । ଅଜଣା ବ୍ୟକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ତାଙ୍କୁ ୨୦୧୩ ଅକ୍ଟୋବର ୨୭ ତାରିଖ ଦିନ  କିରୋସିନ୍ ଢାଳି ପୋଡି ଦିଆଗଲା । ଜୀବନ ସହିତ ଚାରିଦିନ କାଳ ଲଢି ସେ ନଭେମ୍ବର ୧ ତାରିଖ ବିଶାଖାପାଟଣାର ଏକ ହସ୍ପିଟାଲରେ ମୃତ୍ୟବରଣ କଲେ । ଇତିଶ୍ରୀ ଘଟଣାରେ ସେତେବେଳେ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅଙ୍ଗ କେବଳ ଚିତ୍‌ପଟାଙ୍ଗ ମାରିଥିଲା, ତାହା ନୁହେଁ, ଇତିଶ୍ରୀକୁ ରକ୍ଷା କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ମରଣ ମୁହଁକୁ ଠେଲି ଦେଇଥିଲା ।

ଏବେ ଆସିବା ସଦ୍ୟ ଜୁଲାଇ ୧୨ ତାରିଖ ଦିନ ଘଟିଥିବା ସୌମ୍ୟାଶ୍ରୀଙ୍କ ଘଟଣାକୁ । ଏଠି ଦୀର୍ଘ ୬ମାସ ଧରି ନ୍ୟାୟ ପାଇଁ ଲଢୁୁଥିଲେ ସେ । ତାଙ୍କ ଅଭିଯୋଗରେ ଯେଉଁ ଆଭ୍ୟନ୍ତରୀଣ ଅଭିଯୋଗ କମିଟି ବା ଆଇସିସି ଗଠିତ ହୋଇଥିଲା, ତାହା ଏକ ପୂର୍ଣ୍ଣାଙ୍ଗ କମିଟି ନଥିଲା । କାର୍ଯ୍ୟସ୍ଥଳରେ ମହିଳାମାନଙ୍କ ଯୌନ ଶୋଷଣ ନିରୋଧ ଆଇନ୍ ୨୦୧୩ ଏବଂ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ମଂଜୁରୀ କମିଟି ନିୟମ ଅନୁସାରେ ଏହି କମିଟିର ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଜଣେ ମହିଳା ହେବା ଆବଶ୍ୟକ । ଏଠାରେ ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଦିଲ୍ଲୀପ ଘୋଷ ନିଜେ ଏହି ଦାୟିତ୍ୱରେ ରହିଲେ । ଜଣେ ପୁରଷଙ୍କ ପାଖରେ ନିଜ ଉପରେ ହେଉଥିବା ଅତ୍ୟାଚାରକୁ କେତେ ପ୍ରଭାବୀ ଢଙ୍ଗରେ ଉପସ୍ଥାପିତ କରିପାରିବ ଜଣେ ମହିଳା ?

ଏହି କମିଟିରେ କିଛି ଅଭିଜ୍ଞତା ନଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ସାମିଲ କରାଗଲା । ସେହିପରି ଭାବରେ ଉପଯୁକ୍ତ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀ ପ୍ରତିନିଧିତ୍ୱ ରହିଲା ନାହିଁ । ଏହା ଏକ ଲୋକଦେଖାଣିଆ କମିଟି ଥିଲା - ନ୍ୟାୟ ପାଇଁ ନୁହେଁ, ଅନ୍ୟାୟକୁ ଘୋଡ଼ାଇବା ପାଇଁ । ଏହା ସତ୍ତ୍ୱେ ମଧ୍ୟ ତଥାପି ସୌମ୍ୟାଶ୍ରୀ ଲଢିଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଦିଲ୍ଲୀପ ଘୋଷ ତାଙ୍କର ଭାବନା ଓ ମାନସିକ ଯାତନାକୁ ଠିକ୍ ଭାବେ ବୁଝିନପାରି ତାଙ୍କୁ ମିଛ ଅଭିଯୋଗ କରିଥିବା କହିବା ଏବଂ ଏ ନେଇ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ଧମକ ଦେବା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବେ ପରିସ୍ଥିତିକୁ ଜଟିଳ କରିଦେଲା । ଇତିଶ୍ରୀ ଭଳି ସୌମ୍ୟାଶ୍ରୀ ସରକାରଙ୍କ ବିଭିନ୍ନ ଅଙ୍ଗକୁ ତାଙ୍କର ଅଭିଯୋଗ ଜଣାଇବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିଛନ୍ତି । ସେଠି ଇତିଶ୍ରୀ ଲିଖିତ ଅଭିଯୋଗ କରିଥିଲେ, - ଏଠି ସୌମ୍ୟାଶ୍ରୀ ଲିଖିତ ସହିତ ସୋସିଆଲ୍ ମିଡିଆର ସହାୟତା ନେଇଛନ୍ତି । ମନ୍ତ୍ରୀ, ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଓ କେନ୍ଦ୍ରମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ସେ ଟୁଇଟ୍ ମାଧ୍ୟମରେ ନିଜର ପରିସ୍ଥିତି ସମ୍ପର୍କରେ ଜଣାଇବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିଛନ୍ତି ।

ସରକାରୀ ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସୂଚନା ଅଧିକାରୀମାନେ ବିଭିନ୍ନ ସମ୍ବାଦପତ୍ରର କଟିଂ ବା କ୍ଲିପିଂ କରି ବିଭାଗୀୟ ମନ୍ତ୍ରୀ ଓ ସଚିବମାନଙ୍କର ଅବଗତି ନିମନ୍ତେ ନିୟମିତ ଭାବେ ସେଗୁଡିକ ପ୍ରେରିତ କରୁଛନ୍ତି । ହେଲେ ଆଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସୋସିଆଲ୍ ମିଡିଆରେ ଆସୁଥିବା ଘଟଣାଗୁଡିକ ସମ୍ପର୍କରେ ଜ୍ଞାତ ପାଇଁ କୌଣସି ସିଷ୍ଟମ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇନାହିଁ । ଯଦି କୌଣସି ସମସ୍ୟା ଉପସ୍ଥାପନ ଏବଂ ତାହାର ସମାଧାନ ପାଇଁ ବିଭିନ୍ନ ମନ୍ତ୍ରଣାଳୟ ଦ୍ୱାରା କିଛି ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ବ୍ୟବସ୍ଥା ବିକଶିତ କରାଯାଇପାରିବ, ତେବେ ଜନସାଧାରଣ ଏହା ଦ୍ୱାରା ତ୍ୱରିତ ସେମାନଙ୍କର ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ ରାସ୍ତା ପାଇପାରିବେ ।

କେବଳ ସେତିକି ନୁହେଁ, ସରକାର ମଧ୍ୟ ଏ ନେଇ ଅଧିକ ପ୍ରଶଂସିତ ହେବେ । ଉପଯୁକ୍ତ ତଥା ତାଲିମପ୍ରାପ୍ତ ଅଧିକାରୀମାନଙ୍କୁ ସୋସିଆଲ ମିଡିଆ ଟ୍ରାକିଂ ସିଷ୍ଟମରେ ନିଯୁକ୍ତି ଦିଆଯାଇ କିଛିକାଂଶରେ ଜନସାଧାରଣଙ୍କର ସମସ୍ୟା ସମାଧାନ କରାଯାଇପାରେ । ଏବେ ତଦନ୍ତ ଚାଲିଛି । ଆଇସିସି ଠିକଣା ଭାବରେ ଗଠିତ ହୋଇଥିଲା କି ନାହିଁ, ତାହା ଜଣାପଡ଼ିବ । ଇତିଶ୍ରୀକୁ ମାନସିକ ଦୁଃସ୍ଥିତିକୁ କିଏ ଟାଣିଛି, ତାହା ମଧ୍ୟ ନଜରକୁ ଆସିବ ।

କିନ୍ତୁ ଭବିଷ୍ୟତରେ ବ୍ୟବସ୍ଥାର କୌଣସି ଅଙ୍ଗ ପଙ୍ଗୁ ନହୋଇଯାଉ, ତାହା ଆମକୁ ସୁନିଶ୍ଚିତ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଛବିରାଣୀ ଓ ଅଞ୍ଜନା ମିଶ୍ର ଘଟଣାରେ ଜାନକୀ ବଲ୍ଲଭ ପଟ୍ଟନାୟକ ସରକାରଙ୍କର ପତନ ଘଟିଥିଲା । ଇତିଶ୍ରୀ, ବେବିନା, କୁନ୍ଦୁଲି, ପରୀ ଓ ମମିତା ମେହେର ଘଟଣା ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ସରକାରଙ୍କ ପତନ ଘଟାଇଛି । ଏବେକାର ସରକାର ମଧ୍ୟ ଏଥିରୁ କିଛି ଶିକ୍ଷାଲାଭ କରି ଠିକଣା ପଦକ୍ଷେପ ନେଇପାରିିଲେ, କାଲି ସକାଳେ ସେମାନଙ୍କୁ ଏଭଳି ସ୍ଥିତିର ସାମ୍ନା କରିବା ପାଇଁ ପଡ଼ିବ ନାହିଁ ।