ଗତ ମାସରେ ଜମ୍ମୁ-କାଶ୍ମୀରର ପହଲଗାମରେ ହୋଇଥିବା ଭୟଙ୍କର ଆତଙ୍କବାଦୀ ଆକ୍ରମଣ ପରେ ଭାରତ ଏବଂ ପାକିସ୍ତାନ ମଧ୍ୟରେ ଉତ୍ତେଜନା ଶୀର୍ଷରେ ପହଞ୍ଚିଛି। ପହଲଗାମର ପ୍ରତିଶୋଧ ନେବା ପାଇଁ ଭାରତ ପାକିସ୍ତାନୀ ଅଞ୍ଚଳରେ 'ଅପରେସନ୍ ସିନ୍ଦୁର' ଚଳାଇଥିଲା। ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ, ପାକିସ୍ତାନର ପ୍ରତିଶୋଧମୂଳକ ଆକ୍ରମଣ ଧମକ ଦୁଇ ପଡ଼ୋଶୀ ଦେଶ ମଧ୍ୟରେ ଯୁଦ୍ଧର ଆଶଙ୍କା ସୃଷ୍ଟି କରିଛି।
ତେବେ ୬୦ ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଯେତେବେଳେ ଭାରତ ଏବଂ ପାକିସ୍ତାନ ମଧ୍ୟରେ ଯୁଦ୍ଧ ହୋଇଥିଲା, ଜଣେ ଭାରତୀୟ ସୈନିକ ଏପରି ବୀରତ୍ୱ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିଥିଲେ ଯେ ଆଜି ମଧ୍ୟ ଯେତେବେଳେ ଏହି କାହାଣୀ କୁହାଯାଏ, ବିଶ୍ୱାସ କରିବା କଷ୍ଟକର ଯେ ଜଣେ ସୈନିକ ଏତେ ମହାନ କାମ କରିଥାଇ ପାରନ୍ତି, ଯାହା ଅବିଶ୍ୱସନୀୟ ଥିଲା।
Also Read
ତଥାପି, ଏହି ସଫଳତାରେ ତାଙ୍କୁ ମୃତ୍ୟୁର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେବାକୁ ପଡିଥିଲା। ପରେ ଭାରତ ସରକାର ତାଙ୍କୁ ସର୍ବୋଚ୍ଚ ସାମରିକ ସମ୍ମାନ ପରମବୀର ଚକ୍ରରେ ସମ୍ମାନିତ କରିଥିଲେ। ସେ ହେଲେ ଅବଦୁଲ ହମିଦ। ଅବଦୁଲଙ୍କ କାହାଣୀ ଦେଶପ୍ରେମ, ସାହସ ଏବଂ ତ୍ୟାଗର ଏକ ଗାଥା, ଯାହା ଆଜି ମଧ୍ୟ ସୈନିକମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେରଣା ଦିଏ।
ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ: ପାକିସ୍ତାନୀ ସେନାରେ କିପରି ଭରାଯାଏ ବିଷ ମଞ୍ଜି… ପିଆଯାଏ ଧର୍ମର ନିଶା
ଅବଦୁଲ ହମିଦ ଭାରତୀୟ ସେନାର ଜଣେ ବୀର ସୈନିକ ଥିଲେ। ସେ ୧୦ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୧୯୬୫ରେ ଯୁଦ୍ଧକ୍ଷେତ୍ରରେ ସହିଦ ହୋଇଥିଲେ। ସେ ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ ୯ଟି ପାକିସ୍ତାନୀ ଟ୍ୟାଙ୍କକୁ ଧ୍ୱଂସ କରିଥିଲେ। ତେବେ ଏହି କାହାଣୀ ଜାଣିବା ପୂର୍ବରୁ, ଆସନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ବିଷୟରେ ଅଧିକ ଜାଣିବା।
ଦରଜୀଙ୍କ ପୁଅ ଥିଲେ:
ଅବଦୁଲ ହମିଦ ଉତ୍ତର ପ୍ରଦେଶର ଗାଜିପୁର ଜିଲ୍ଲାର ଧାମୁପୁର ଗାଁରେ ଏକ ସାଧାରଣ ପରିବାରରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ। ତାଙ୍କ ବାପା ମହମ୍ମଦ ଉସ୍ମାନ ଜଣେ ଦରଜୀ ଭାବରେ କାମ କରୁଥିଲେ। ପିଲାଦିନରୁ ହମିଦଙ୍କର ଦେଶ ସେବା ପ୍ରତି ବହୁତ ଆଗ୍ରହ ଥିଲା।
ତାଙ୍କର ପାଠପଢ଼ାରେ କମ୍ ଆଗ୍ରହ ଥିଲା କିନ୍ତୁ କୁସ୍ତି, ଲାଠି ଚାଳନା ଏବଂ ଗୁଳି ଚାଳନା କରିବାରେ ସେ ବହୁତ ଦକ୍ଷ ଥିଲେ। ୨୦ ବର୍ଷ ବୟସରେ, ହମିଦ ବାରାଣାସୀରେ ଭାରତୀୟ ସେନାର ଚତୁର୍ଥ ଗ୍ରେନେଡିୟର୍ସ ରେଜିମେଣ୍ଟରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ।
ଆଣ୍ଠୁ ଏବଂ କହୁଣୀରେ ୧୪-୧୫ କିମି ଚାଲିଥିଲେ:
ସେନାରେ ଯୋଗ ଦେବା ପରେ, ଅବଦୁଲ ହମିଦଙ୍କୁ ଆଗ୍ରା, ଅମୃତସର, ଜମ୍ମୁ ଏବଂ କଶ୍ମୀର, ଦିଲ୍ଲୀ, ଅରୁଣାଚଳ ପ୍ରଦେଶ ଏବଂ ରାମଗଡ଼ରେ ପୋଷ୍ଟ କରାଯାଇଥିଲା। ୧୯୬୨ ମସିହାର ଚୀନ୍-ଭାରତ ଯୁଦ୍ଧରେ, ତାଙ୍କ ବାଟାଲିୟନ ନମକା-ଚୁ ଯୁଦ୍ଧରେ ଅଂଶଗ୍ରହଣ କରିଥିଲା।
ଯୁଦ୍ଧ ସମୟରେ ସେ ଗୁରୁତର ଆହତ ହୋଇଥିଲେ। କାରଣ ସେ ଆଣ୍ଠୁ ଏବଂ କହୁଣୀରେ ଚାଲି ଚାଲି ୧୪-୧୫ କିଲୋମିଟର ଅଞ୍ଚଳ ଅତିକ୍ରମ କରିଥିଲେ। ତା'ପରେ ଭାରତ-ଚୀନ୍ ସୀମାରେ ତ୍ରିରଙ୍ଗା ଉତ୍ତୋଳନ କରାଯାଇଥିଲା। ଏହି ବିରତ୍ୱ ପାଇଁ ସେ ଜାତୀୟ ସେନା ପଦକ ପାଇଥିଲେ।
ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ: କାହା ହାତରେ ଅଛି ପାକିସ୍ତାନ ପରମାଣୁ ବୋମାର ରିମୋଟ୍
ପାକିସ୍ତାନ ପାଖରେ ଥିଲା ଅପରାଜେୟ ଟ୍ୟାଙ୍କ୍:
୧୯୬୫ ମସିହାରେ, ଅପରେସନ୍ ଜିବ୍ରାଲ୍ଟରର ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ଅଧୀନରେ ପାକିସ୍ତାନ ଜମ୍ମୁ ଏବଂ କଶ୍ମୀରରେ ଅନୁପ୍ରବେଶ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲା, ଯାହାର ଜବାବରେ ଯୁଦ୍ଧ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା। ଅବଦୁଲ ହମିଦଙ୍କୁ ସେତେବେଳେ ପଞ୍ଜାବର ତରନତାରନ ଜିଲ୍ଲାର ଖେମକରଣ ସେକ୍ଟରରେ ପୋଷ୍ଟ କରାଯାଇଥିଲା। ସେତେବେଳେ ପାକିସ୍ତାନ ପାଖରେ ଆମେରିକୀୟ ପାଟନ୍ ଟ୍ୟାଙ୍କ ଥିଲା, ଯାହାକୁ ଅପରାଜେୟ ବୋଲି ବିବେଚନା କରାଯାଉଥିଲା।
୧୯୬୫ ମସିହା ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୮ ରାତିରେ, ପାକିସ୍ତାନୀ ସେନା ସେହି ଟ୍ୟାଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟରେ ନିକଟସ୍ଥ ଅସଲ ଉତ୍ତର ଗ୍ରାମ ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ କରିଥିଲା।
୯ଟି ଟ୍ୟାଙ୍ଗ୍ ଧ୍ୱଂସ କରି ହୋଇଗଲେ ଶହୀଦ:
ଅବଦୁଲ ହମିଦ ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କ ସେନା କମ୍ପାନୀରେ ଜଣେ କ୍ୱାର୍ଟରମାଷ୍ଟର ହାବିଲଦାର ଥିଲେ। ତାଙ୍କ ପାଖରେ କେବଳ ଏକ ୧୦୬ ଏମ୍ଏମ୍ ରିକାଇଲଲେସ୍ ରାଇଫଲ୍ ଥିଲା। ଏହାରି ସାହାଯ୍ୟରେ ସେ ସେହି ପାଟନ୍ ଟ୍ୟାଙ୍କ ସହିତ ଲଢ଼ିବାକୁ ଯାଇଥିଲେ। ସେ ସେହି ରାଇଫଲ୍ ସହିତ ଜିପ୍ରେ ମୋର୍ଚ୍ଚା ସମ୍ଭାଳିଥିଲେ।
ସେ ଆଖୁ କ୍ଷେତରେ ଲୁଚି ରହିଥିଲେ। ସେ ଶତ୍ରୁ ଟ୍ୟାଙ୍କ ଉପରେ ସଠିକ୍ ଲକ୍ଷ୍ୟଭେଦ କରିଥିଲେ। ଗୋଟିଏ ପରେ ଗୋଟିଏ ଆଠଟି ପାକିସ୍ତାନୀ ପାଟନ୍ ଟ୍ୟାଙ୍କ୍କୁ ଧ୍ୱଂସ କରିଥିଲେ। ପାକିସ୍ତାନୀ ସେନା ଭିତରେ ଅଚଳାବସ୍ଥା ଦେଖାଦେଇଥିଲା। ତାଙ୍କର ସାହସିକତା ଯୁଦ୍ଧର ଗତିପଥ ବଦଳାଇ ଦେଇଥିଲା। କିନ୍ତୁ, ନବମ ଟ୍ୟାଙ୍କ୍କୁ ନଷ୍ଟ କରିବା ସମୟରେ, ଶତ୍ରୁ ଟ୍ୟାଙ୍କରୁ ଏକ ସେଲ୍ ତାଙ୍କ ଜିପ୍ରେ ବାଜିଥିଲା। ସେ ଶହୀଦ ହୋଇଯାଇଥିଲେ।