ସ୍ୱପ୍ନ ଭାଙ୍ଗିଦେଲା ଲୋୟର ଇନ୍ଦ୍ର ଜଳସେଚନ; ପୈତୃକ ଘରକୁ ହରାଇ କାନ୍ଦୁଛନ୍ତି ଗାଁ ଲୋକ

କବାଟରେ ତାଲା ପଡ଼ିଛି ସତ ହେଲେ ଘର ଛାତ ଭୁଶୁଡ଼ି ଗଲାଣି। ଖାଲି ନାଁକୁ ମାତ୍ର ଯାହା ଚାଲା ପଡ଼ିଛି। କାହାର ପାଟି ଶୁଭୁନି କି ଗାଁରେ ଲୋକ ବି ଦେଖାଯାଉନାହାନ୍ତି । ସବୁଆଡେ ନୀରବ ଆଉ ନିଶ୍ଚଳ । ଯେଉଁଠି ଦେଖିବେ ଖାଲି ଭଙ୍ଗା ଘର । ଘର କାନ୍ଥରେ ଶୁଭ ବିବାହର ଲେଖା ଏ ଯାଏ ଲିଭିନି, କିନ୍ତୁ ନୂଆ ବାହା ହୋଇ ଗାଁକୁ ଆସିଥିବା ବୋହୂର ମନ କିନ୍ତୁ ଭାଙ୍ଗିଯାଇଛି । ଘର ଖମ୍ବରେ ବିବାହର ମୁକୁଟ ସେମିତି ବନ୍ଧା ହୋଇ ରହିଛି । ଅପୂଜା ହୋଇ ରହିଛନ୍ତି ଦିଅଁ ଦେବତା । ଅପୂଜା ହୋଇ ରହିଛନ୍ତି ଗାଁ ଠାକୁରାଣୀ । ଅଭିଶପ୍ତ ହୋଇ ପଡିଛି ତୁଳସୀ ଚଉରା । ଘର ଅଗଣାରେ ଏବେ ବି ପାରା ତା ବସାରେ ବସିଛି । ଗାଁରେ କେତେ ଉତ୍ସବ, ପ୍ରଥା ପରଂପରା ପାଳନ କରା ଯାଉଥିଲା । ଆଉ ସ୍ୱପ୍ନରେ ବି ସେ ଦିନ ଆସିବ ନାହିଁ ।

ସେଦିନର କଥାକୁ ଭୁଲି ପାରୁ ନାହାନ୍ତି ଗାଁର ବୟସ୍କ । କଥା କହୁ କହୁ ସେମାନଙ୍କ ଆଖି ଛଳ ଛଳ ହୋଇ ଯାଉଛି । ଦୁଃଖ ଏତିକି ଗାଁ ଛାଡି ବିସ୍ଥାପିତ ହେଉଛନ୍ତି । କିଏ ତା ବାହା ସମୟର କଥା ମନେ ପକାଉଛି, ତ ଆଉ କିଏ ତା ପିଲାଦିନର କଥା । ଏ ଦୃଶ୍ୟ ହେଉଛି ନୂଆପଡା ଜିଲ୍ଲାର ରଘୁପାଲି ଗାଁର । ଜିଲ୍ଲାରେ ନିର୍ମାଣାଧୀନ ଲୋୟର ଇନ୍ଦ୍ର ଜଳ ସେଚନ ପ୍ରକଲ୍ପରେ ରଘୁପାଲି ଗାଁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ବୁଡି ଅଂଚଳ ଘୋଷିତ ହେଲା । ପ୍ରଶାସନର ନାଲି ଆଖି ସାମ୍ନାରେ ଲୋକେ ଭୟଭୀତ ହୋଇ ଗାଁ ଛାଡିଲେ । ଗାଁ ସିନା ଛାଡିଲେ, ଗାଁର ମୋହ, ଗାଁର ମମତା ଏଯାଏ ଭୁଲି ପାରୁ ନାହାନ୍ତି । ଆଖି ସାମନାରେ ତାଙ୍କ ସ୍ୱପ୍ନର ଘର ଭାଙ୍ଗି ଦିଆଗଲା ।

ଯେଉଁଠି ଖେଳୁ ଥିଲେ ବୁଲୁ ଥିଲେ ସେ ସ୍ଥାନ ପାଣିରେ ବୁଡି ଯିବ । ୩୫୦ ପରିବାର ବିଶିଷ୍ଟ ଗାଁ ଏବେ ଶୂନଶାନ । କେତେ ପରିବାର ଗାଁ ପାଖରେ ଏକ ନୂଆଁ ବସତି କଲେ , ବହୁତ ପରିବାର ଗାଁ ଛାଡି କେଉଁ ଆଡେ ଗଲେ, ତାଙ୍କର ଖୋଜ ଖବର ବି ନାହିଁ । ଗାଁ ଛାଡିବାର ଦୁଃଖରେ ଅନେକ କାନ୍ଦିଛନ୍ତି, ଏବେ ଆଖି ଲୁହ ଶୁଖି ଯାଇଛି । କିନ୍ତୁ ସେ ଦୁଃଖକୁ ଭୁଲି ପାରୁନାହାନ୍ତି।

ଗାଁ ମାଟି ବାସ୍ନାରେ ସବୁ କିଛି ଭରି ହୋଇଥାଏ। ସେଥିପାଇଁ ତ ଗାଁ ମାଟିର ପ୍ରେମର ସମସ୍ତେ ପାଗଳ ଥାଆନ୍ତି । ଆଉ ନିଜ ଗାଁ ଛାଡ଼ିବାର ଦୁଃଖ ଯେ କେତେ ତାହା ବୋଧହୁଏ ଏମାନଙ୍କଠାରୁ ଆଉ ଅଧିକ କିଏ ବା କହିପାରିବ?

ରିପୋର୍ଟର- ମାୟାଧର ସରାଫ