Greedy Officer: ଘରେ କୋଟି କୋଟି ଟଙ୍କା, ପାଟିକୁ ଭଲ ଲାଗିଲା ଭଳି ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବାକୁ ମନା

କଥାରେ ଅଛି, ଧରା ନ ପଡିଲା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚୋର ନିଜକୁ ସାଧୁ ବୋଲି କହି ବୁଲୁଥାଏ। ଆଉ ଯେତେବେଳେ ରଙ୍ଗେ ହାତେ ଧରା ପଡିଯାଏ, ସେତେବେଳ ଏହା ତାଙ୍କ ପ୍ରତି ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର , ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ପ୍ରଣୋଦିତ କହି ସଫେଇ ଦେଇଥାଏ । ଏମିତି କମ୍ ସରକାରୀ ଚାକିରିଆ (ପିଅନ ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ବାବୁଙ୍କ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ) ଅଛନ୍ତି ଯିଏ ବିନା ଲାଞ୍ଚରେ କାମ କରନ୍ତି । କିଏ ଚା'ପାନରେ କାମ କରନ୍ତି ତ କିଏ ଦେହ ଆଉ ଦାରୁ ନେଇ ସହଯୋଗ କରନ୍ତି। ପୁଣି କିଏ ପ୍ଲଟ, ଫ୍ଲାଟ୍, ଟଙ୍କା ଓ ଅଳଙ୍କାର ନେଇ କୁବେର ବନି ଯାଆନ୍ତି।

ଲାଞ୍ଚୁଆ ବାବୁ

ଲାଞ୍ଚ ନେଇ ଆଇନ ଅନୁସାରେ ଲୋକଙ୍କ କାମ କିନ୍ତୁ କରି ଦିଅନ୍ତି। ଚାକିରି କାଳ ଭିତରେ ଯେଉଁ ସରକାରୀ କର୍ମଚାରୀ ଟିଏ ଭିଜିଲାନ୍ସ ହାତରେ ଧରା ପଡ଼ିଲା ଜେଲ ଗଲା ସିଏ ହେଲା ଚୋର। ଆଉ ଯେଉଁମାନେ ଧରା ନ ପଡ଼ିଲେ ସେମାନେ ହେଲେ ସାଧୁ। ଭିଜିଲାନ୍ସ ଦ୍ବାରା ଗିରଫ ହୋଇ ଜେଲ ଯାଇଥିବା ସରକାରୀ କର୍ମଚାରୀଟିଏ କୋର୍ଟ ଦ୍ଵାରା ଯଦି ଦୋଷୀ ସାବ୍ୟସ୍ତ ନହୁଏ ତାଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଚୋର କୁହାଯାଇ ପାରିବ ନାହିଁ। ଏବେ ଆସିବା ମୂଳ ପ୍ରସଙ୍ଗକୁ।

ରାଜ୍ୟ ସରକାରଙ୍କ ଏକ ବିଭାଗର ହ୍ୱାଟ୍ସଆପ ଗ୍ରୁପରେ ସୂଚନା ଆସିଲା, ଆୟ ବହିର୍ଭୂତ ସମ୍ପତ୍ତି ଠୁଳ ଅଭିଯୋଗରେ ରାସ୍ତା ଓ କୋଠାବାଡି ବିଭାଗର ଅଧିକ୍ଷଣ ଯନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଘରେ ଭିଜିଲାନ୍ସ ଚଢାଉ କରୁଛି। ସହକର୍ମୀ ଭିଡିଓ ଜର୍ଣାଲିଷ୍ଟଙ୍କ ସହ ତୁରନ୍ତ ସମ୍ପୃକ୍ତ ଅଧିକ୍ଷଣ ଯନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଚଢାଉ ହେଉଥିବା ଘରେ ପହଞ୍ଚିଗଲି। ଘରକୁ ପ୍ରବେଶ କଲା ବେଳକୁ ଚଢାଉରେ ନିୟୋଜିତ ଥିବା ଭିଜିଲାନ୍ସ ବିଭାଗର ଅଧିକାରୀମାନେ ଘରର ବେଡରୁମ୍ ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି, ପ୍ରାର୍ଥନା ଗୃହ, ବାଥ୍ ରୁମ୍ ସହ ଡ୍ରଇଂ ରୁମ୍ ଆଦି ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରେ ଖୋଜାଖୋଜି କରିଥିଲେ।

ସେମାନେ ଯାହା ପାଇଲେ ବଣ୍ଡଲ ବଣ୍ଡଲ ୫ଶହ ଟଙ୍କିଆ ନୋଟ୍ ସାଙ୍ଗକୁ ସୁନା, ରୂପା, ହୀରା ଆଦି ଅଳଙ୍କାରକୁ ପ୍ରଦର୍ଶନୀରେ ପ୍ରଦର୍ଶିତ ହେଲା ଭଳି ଏକ ବଡ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ସେ ସବୁକୁ ସଜାଇ ରଖିଥିଲେ। ଇଂଜିନିୟର ବାବୁଙ୍କ ଘରୁ ବିଭିନ୍ନ ସହରରେ ପ୍ଲଟ, ଫ୍ଲାଟ୍, ଚାରି ଚକିଆ ଯାନ ସାଙ୍ଗକୁ ରାଷ୍ଟ୍ରାୟତ୍ତ ବ୍ୟାଙ୍କରେ ନିବେଶ ଓ ସଞ୍ଚୟ କରିଥିବା ଡକ୍ୟୁମେଣ୍ଟ ମଧ୍ୟ ଜବତ କରି ରଖିଥିଲେ। କଥା ଏତିକିରେ ସରୁନାହିଁ, ଘରେ କେତେଟି କେଉଁ ବ୍ରାଣ୍ଡର ଏସି, ଫ୍ରିଜ, ୱାଶିଂମେସିନ, ମୋବାଇଲ ଫୋନ୍, ଲାପଟପ୍, ଇଲୋକ୍ଟ୍ରନିକ୍ସ ଗ୍ୟାଜେଟ, ଟିଭି ସହ କେତେ ହଳ କେଉଁ ବ୍ରାଣ୍ଡର ଡ୍ରେସ୍, ଗଞ୍ଜି, ଶାଢ଼ୀ ବ୍ଲାଉଜ, ସିଗାରେଟ, କେଉଁ ବ୍ରାଣ୍ଡର ଘଣ୍ଟା, ଚପଲ, ଜୋତା, ଛତା ଓ ପରଫ୍ୟୁମ୍ ଅଛି ତା'ର ବି ଲମ୍ବା ଚଉଡ଼ା ତାଲିକା କରୁଛନ୍ତି।

ଡାଇନିଂ ଟେବୁଲ୍ ଚେୟାର ସହ ଖଟ,ସୋଫା ଆଦି ମଧ୍ୟ ତାଲିକାରେ ଯୋଡୁଥିଲେ। ବିଦେଶ ଗସ୍ତ ସହ ରାଜ୍ୟ ବାହାରକୁ କେବେ କେବେ ଗସ୍ତ କରିବା, ଫ୍ଲାଇଟରେ ଉଡ଼ିବା ଟିକେଟ, କେଉଁ କେଉଁ ହୋଟେଲରେ ରହୁଥିଲେ ତା'ର ବିଲ୍, ମେଡିକାଲ ଓ ମେଡ଼ିସିନ୍ ବିଲ୍ କୁ ମଧ୍ୟ ଛାଡ଼ୁନଥିଲେ। ବିଭିନ୍ନ ଟିଭି ଚ୍ୟାନେଲର ପ୍ରତିନିଧି ମଧ୍ୟ ପହଞ୍ଚି ଭିଜିଲାନ୍ସ ଚଢ଼ାଉର ଲାଇଭ୍ ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖାଉଥିଲେ। ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କିଏ ପ୍ରାର୍ଥନା ଘରେ ପଶି କେଉଁ ଧାତୁର ମୂର୍ତ୍ତି ପୂଜା କରୁଥିଲେ ତାହାକୁ ଦେଖାଉ ଥିଲେ। ଆଉ କିଏ ଘର ସାରା ବୁଲି ବୁଲି କେତେ କ'ଣ ଦାମିକା ଜିନିଷରେ ଘର ସଜା ହୋଇଥିଲା ତାହାକୁ ଲାଇଭ୍ ଦେଖାଉଥିଲେ।

ପୁଣି ଆଉ କିଏ ବାବୁଙ୍କ ଟଙ୍କା ଆମଦାନୀର ଉତ୍ସ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବା ସହ ତାଙ୍କ ଚରିତ୍ର ଚିତ୍ରଣ କରୁଥିଲେ। ମୁଁ ବି ଲୋକଙ୍କୁ ଆକର୍ଷିତ ହେଲା ଭଳି ଶବ୍ଦ ସଂଯୋଜନା କରି ଅନୁରୂପ ଢଙ୍ଗରେ ଲାଇଭ ଦେଖାଇଲି। ଏହି ଖବର ପ୍ରସାରଣ ହେବା ପରେ ଅଧିକ୍ଷଣ ଯନ୍ତ୍ରୀ ଜଣକ ଛାତ୍ର ଜୀବନରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଚାକିରି କାଳ ଭିତରେ ଯେତେ ମାନସମ୍ମାନ ଅର୍ଜନ କରିଥିଲେ ସେସବୁ ବାରବର୍ଷର ତପସ୍ୟା ଶୁଖୁଆ ପୋଡ଼ାରେ ଗଲା ଭଳି ଇଜ୍ଜତ ମହତ ଚାଲିଗଲା।

ଲାଞ୍ଚୁଆ ବାବୁ

କାମ ସବୁ ସରିଗଲା, ଗଣମାଧ୍ୟମର ପ୍ରତିନିଧିମାନେ ସେହି ସ୍ଥାନ ଛାଡି ଚାଲିଗଲେ। ସେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ରହିଥାଏ ସେଠି। ଏହି ସମୟରେ ହଠାତ୍ ମୋର ନଜର ପଡ଼ିଗଲା ଘରେ ବିଛେଇ ହୋଇ ପଡ଼ିଥିବା କିଛି ମେଡିକାଲ ବିଲ୍, ମେଡିସିନ ଓ ଡାକ୍ତରଙ୍କ ପ୍ରେସକ୍ରିପସନ୍ ଉପରେ। ପଚରା ପଚରି କରି ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲି, ଅଧିକ୍ଷଣ ଯନ୍ତ୍ରୀ ଜଣକ ଜଣେ ଡାଇବେଟିସ୍ ରୋଗୀ। ରକ୍ତରେ ଶର୍କରା ବଢ଼ିଯିବା ଯୋଗୁଁ କୋଲେଷ୍ଟ୍ରାଲ ଓ ଟ୍ରାଏଗ୍ଲିସେରିନ ପରିମାଣ ବି ବଢ଼ିଯାଇଛି। ଉଚ୍ଚ ରକ୍ତଚାପ ବି ରହିଛି। ନିଜ ହାତରେ ଇନସୁଲିନ୍ ନେଉଛନ୍ତି। ଭଲ ନିଦ ହେଉନି।

ହାର୍ଟରେ ବ୍ଲକେଜ୍ ଯୋଗୁଁ ଷ୍ଟେନ୍ ଦୁଇଟି ଲାଗିଛି। ଡାକ୍ତରଙ୍କ ପରାମର୍ଶ ରହିଛି ଯେ, ଖାଦ୍ୟରେ ତେଲ ମସଲା କମ୍ ରହିବ। ଲାଉ, ଅମୃତଭଣ୍ଡା, କଲରା, ଶାଗ, କାକୁଡି ଆଦି ନିୟମିତ ଖାଇବାକୁ। ଛେଳି ମାଂସ, ବଡମାଛ, କଙ୍କଡା, ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ଖାଇବାକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ ବାରଣ କରାଯାଇଛି। ସପ୍ତାହକୁ ମାତ୍ର ଥରୁଟିଏ ଚୁନାମାଛ କିମ୍ବା କୁକୁଡ଼ା ମାଂସ ଗୋଟେରୁ ଦୁଇ ପିସ୍ ଖାଇବାକୁ ଅନୁମତି ରହିଛି। ଏହାରି ଭିତରେ ଅଣ୍ଟା ବ୍ୟଥା ଏବଂ ବେକ ବିନ୍ଧା ବାହାରି ଯାଇଛି ଯେ, ତଳେ ମସିଣା ପକାଇ ଶୋଇବାକୁ ପରାମର୍ଶ ରହିଛି।

ଏସବୁ ଦେଖି ମୋ ମନରେ ପ୍ରଶ୍ନ ଆସିଲା, ଏତେ ଦାମିକା ଖଟ ସାଙ୍ଗକୁ ଗୋଲାପ ଓ ମଲ୍ଲୀଫୁଲ ଭଳି ଶେଜ ଥାଇ ଯଦି କୋଟି କୋଟି ଟଙ୍କା ଧନସଂପତ୍ତିର ମାଲିକ ଅଧିକ୍ଷଣ ଯନ୍ତ୍ରୀ ବାବୁଙ୍କୁ ଭଲ ନିଦ ହେଉନି ଏ ସମ୍ପତ୍ତି ଉପାର୍ଜନର ମୂଲ୍ୟ କ'ଣ?

ଘରେ ନଗଦ କୋଟି କୋଟି ଟଙ୍କା ଥାଇ ନିଜ ଇଚ୍ଛାରେ ପାଟିକୁ ସ୍ଵାଦ ଲାଗିଲା ଭଳି ଯଦି ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବକୁ ନିଷେଧ ରହିଛି ସେତେବେଳ ଏତେ ଆୟବର୍ହିଭୂତ ସମ୍ପତ୍ତି ଠୁଳ କରିବାର ମୂଲ୍ୟ କଣ? ଏତେ ଟଙ୍କା, ଏତେ ପ୍ଲଟ୍, ଏତେ ଫ୍ଲାଟ୍, ଏତେ ଅଳଙ୍କାର ଥାଇ ଯଦି ଶରୀରର ରୋଗ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଭଲ ହୋଇପାରୁନି ତାହା ହେଲେ ଏସବୁର ମୂଲ୍ୟ କ'ଣ? ଦିନେ କେହି ଜଣେ ମହାପୁରୁଷ କହିଥିଲେ, ଟଙ୍କା ଦେଇ ଖାଦ୍ୟ କିଣି ହେବ, ହେଲେ ଭୋକ ନୁହେଁ। ଟଙ୍କା ଦେଇ ଶେଜ କିଣି ହେବ, କିନ୍ତୁ ନିଦ ନୁହେଁ। ଟଙ୍କା ଦେଇ ବସ୍ତ୍ର କିଣି ହେବ, କିନ୍ତୁ ଭୂଷଣ ନୁହେଁ। ଟଙ୍କା ଦେଇ ସାର୍ଟିଫିକେଟ କିଣି ହେବ, କିନ୍ତୁ ଚରିତ୍ର ନୁହେଁ।

ସେହି ସ୍ଥାନ ଛାଡ଼ିଲା ବେଳକୁ ଅଭିଯୁକ୍ତ ଅଧିକ୍ଷଣ ଯନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ସହ ମୋର ଦେଖା ହେଲା। ସେ କହିଲେ, ଧରା ପଡ଼ିଗଲି ବୋଲି ମୁଁ ସିନା ଚୋର ହୋଇଗଲି, କିନ୍ତୁ ଧରା ନପଡିଥିବା ଲୋକ ସାଧୁ ନୁହଁନ୍ତି। ଏ କଥା ମନେରଖିଥିବେ।

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ: ଦ୍ୱିତୀୟ ବିବାହ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲା ସ୍ୱାମୀ, ସ୍ତ୍ରୀ ଦେଲା ପେଟେଣ୍ଟ ମେଡିସିନ୍‌...ଘୋଷାଡି ଘୋଷାଡି ନେଲା...