LIVE TV
ପ୍ରାୟତଃ ଦେଖାଯାଏ ଯେ ୧୪ ରୁ ୧୬ ବର୍ଷ ବୟସର ପିଲାମାନେ ବାପାମାଆଙ୍କ ସହିତ ସମୟ ବିତାଇବା ଠାରୁ ଦୂରେଇ ରୁହନ୍ତି। ସେମାନେ ନିଜ କୋଠରୀରେ କିମ୍ବା ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କ ସହିତ ରହିବାକୁ ପସନ୍ଦ କରନ୍ତି। ଏପରି ପରିସ୍ଥିତିରେ, ସେମାନେ କାହିଁକି ଏପରି ବ୍ୟବହାର କରୁଛନ୍ତି ସେ ବିଷୟରେ ବାପାମାଆମାନେ ଚିନ୍ତା କରିବା ଆରମ୍ଭ କରନ୍ତି।
ବାସ୍ତବରେ, ଏହି ବୟସରେ ପିଲାମାନେ କେବଳ ଶାରୀରିକ ନୁହେଁ, ମାନସିକ ଏବଂ ଭାବପ୍ରବଣ ଭାବରେ ମଧ୍ୟ ଦ୍ରୁତ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି। ଏପରି ପରିସ୍ଥିତିରେ, ଛୋଟ ଛୋଟ ଭୁଲ୍ ଉପରେ ପ୍ରତିବନ୍ଧକ ହେତୁ, ସେମାନେ ଅଧିକ ବିଭ୍ରାନ୍ତ ହୁଅନ୍ତି ଏବଂ ବେଳେବେଳେ ଭାଙ୍ଗିପଡନ୍ତି।
Also Read
ଏଭଳି ପରିସ୍ଥିତିରେ ସେମାନେ ଚାପ ଏବଂ ଚିନ୍ତା ସହିତ ସଂଘର୍ଷ ମଧ୍ୟ କରନ୍ତି। ତେବେ ଆସନ୍ତୁ ଜାଣିବା ସେମାନଙ୍କ ବାପାମାଆଙ୍କ ଠାରୁ ଦୂରତା ରଖିବାର କାରଣ କ’ଣ ଏବଂ ୧୪ ରୁ ୧୬ ବର୍ଷର ପିଲାମାନଙ୍କର ଏହି ଆଚରଣର କାରଣ କ’ଣ ହୋଇପାରେ।
କ୍ୱାଲିଟି ଟାଇମ୍ ଅଭାବ:
ପ୍ରାୟତଃ ବାପାମାଆମାନେ ନିଜ ପିଲାମାନଙ୍କ ସହିତ କ୍ୱାଲିଟି ଟାଇମ୍ ବିତାଇବାକୁ ସକ୍ଷମ ନୁହଁନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ନିଜ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ କିମ୍ବା ଲେକ୍ଚର୍ କରନ୍ତି। ଯେତେବେଳେ କି ଏହି ବୟସର ପିଲାମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ବାପାମାଆଙ୍କ ସହିତ ଏପରି ସମୟର ଆବଶ୍ୟକ ହୁଏ ଯେଉଁଥିରେ ସେମାନେ କୌଣସି ନିର୍ଦ୍ଦେଶ କିମ୍ବା ଲେକ୍ଚର୍ ବିନା ସେମାନଙ୍କର ସମସ୍ୟା ଶେୟାର କରିପାରିବେ।
ତୁରନ୍ତ ଜଜ୍ କରିବା:
ଯଦି ପିଲାମାନେ କୌଣସି ସମସ୍ୟାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୁଅନ୍ତି କିମ୍ବା କିଛି ଶେୟାର୍ କରନ୍ତି, ତେବେ ସେମାନଙ୍କୁ ଜଜ୍ କରିବା ଠାରୁ ଦୂରେଇ ରୁହନ୍ତୁ। ଯଦି ଆପଣ ସେମାନଙ୍କ କଥାକୁ ତୁରନ୍ତ ଜଜ୍ କରିବେ ତେବେ ପିଲାମାଏ ଧୀରେ ଧୀରେ କଥା ଶେୟାର କରିବାରେ ଅସହଜ ଅନୁଭବ କରିରେ ଏବଂ ଆପଣଙ୍କୁ କହିବାଠାରୁ ଦୂରେଇ ରହିରେ।
ପିଲାମାନଙ୍କର ଆଗ୍ରହକୁ ଅଣଦେଖା:
ପ୍ରାୟତଃ ବାପାମାଆମାନେ ନିଜ ପିଲାମାନଙ୍କ ଦୁନିଆ ପ୍ରତି ଆଗ୍ରହ ଦେଖାନ୍ତି ନାହିଁ। ଏହି ବୟସର ପିଲାମାନେ ଖେଳ, ସୋସିଆଲ ମିଡିଆ କିମ୍ବା ବିଭିନ୍ନ ହବୀ ପ୍ରତି ବହୁତ ଆଗ୍ରହ ଦେଖାନ୍ତି। ଯଦି ବାପାମାଆ ଏହି କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ପ୍ରତି ଆଗ୍ରହ ଦେଖାନ୍ତି ନାହିଁ, ତେବେ ସମ୍ପର୍କ ମଧ୍ୟରେ ଦୂରତା ସୃଷ୍ଟି ହେବାକୁ ଲାଗେ।
ସ୍ୱତନ୍ତ୍ରତା ନ ଦେବା:
ଯଦି ବାପାମାଆ ସେମାନଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକ ନିଷ୍ପତ୍ତିରେ ହସ୍ତକ୍ଷେପ କରନ୍ତି କିମ୍ବା ସେମାନଙ୍କୁ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ସ୍ଥାନ ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ, ତେବେ ପିଲାମାନେ ନିଜକୁ ସୀମିତ ଏବଂ ଫାଶରେ ପଡିବା ଭଳି ଅନୁଭବ କରନ୍ତି। ଯଦି ଆପଣ ସେମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ଜୀବନରେ କିଛି ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେବାକୁ ଦିଅନ୍ତି ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ନିଷ୍ପତ୍ତିକୁ ସମ୍ମାନ ଦିଅନ୍ତି ତେବେ ଏହା ଭଲ ହେବ।
ସନ୍ତୁଳନ କରିବା ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ:
ତେବେ ସ୍ୱାଧୀନତାର ଅର୍ଥ ନୁହେଁ ଯେ ଆପଣ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ମୁକ୍ତ କରିଦେବେ। ବାପାମାଆଙ୍କ କାମ ହେଉଛି ପିଲାମାନଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ଉପରେ ନଜର ରଖିବା। ଏପରି ପରିସ୍ଥିତିରେ, ଯେତେବେଳେ ଆବଶ୍ୟକତା ଅନୁଭବ ହୁଏ ସେତେବେଳେ ହସ୍ତକ୍ଷେପ କରିବା। ସବୁକିଛି ଉପରେ ଲେକ୍ଚର ଦେବା ପରିବର୍ତ୍ତେ, ସେମାନଙ୍କୁ ନିଜ ଭୁଲରୁ ଶିଖିବାକୁ, ସେମାନଙ୍କର ଆଗ୍ରହକୁ ବୁଝିବାକୁ, ଜଜ୍ ବିନା ସେମାନଙ୍କ ସହିତ କଥାବାର୍ତ୍ତା କରିବାକୁ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କର ସ୍ୱାଧୀନତାକୁ ସମ୍ମାନ କରିବାକୁ ଏକ ସୁଯୋଗ ଦେବା ଉଚିତ।
