ସୀତାଙ୍କ ପାଖରେ ଥିଲା ଐଶ୍ୱରୀୟ ଶକ୍ତି; ଚାହିଁଥିଲେ ନିମିଷକେ ରାବଣଙ୍କୁ କରିଥାନ୍ତେ ହତ୍ୟା

ଆଜି ହେଉଛି ବୈଶାଖ ଶୁକ୍ଳ ପକ୍ଷରର ନବମୀ। ଏହାକୁ ସୀତା ନବମୀ ବା ଜାନକୀ ନବମୀ ବୋଲି କୁହାଯାଏ। ଦେବୀ ସୀତା ଏହି ତାରିଖ ଦିନ ତ୍ରେୟତା ଯୁଗରେ ପ୍ରକଟ ହୋଇଥିଲେ। ଏନେଇ ଅଖଣ୍ଡ ସୌଭାଗ୍ୟ ପାଇବା ନେଇ ଆଜିର ଦିନଟି ବହୁତ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ। କୁହାଯାଏ ଏହି ଦିନ ମାତା ସୀତାଙ୍କୁ ଭକ୍ତି କରିବା ସହିତ ସୀତା-ରାମ ମନ୍ତ୍ର ଜପ ଓ ରାମାୟଣ ପାଠ କଲେ ଶୁଭ ଫଳ ମିଳେ।

ପୌରାଣିକ କଥାବସ୍ତୁ ଅନୁସାରେ ଦିନେ ରାଜା ଜନକ ଯଜ୍ଞ କରିବା ପାଇଁ ଭୂମିରେ ହଳ କରୁଥିଲେ। ଏହି ସମୟରେ ସେ ଭୂମିରୁ ଏକ କନ୍ୟା ସନ୍ତାନ ପାଇଥିଲେ। ସେଦିନ ମଙ୍ଗଳବାର ଥିଲା ମଧ୍ୟାହ୍ନ ଥିଲା। ହଳର ଅଗ୍ର ଭାଗକୁ ସିତ୍ କୁହାଯାଏ। ସେଥିପାଇଁ ଏହି କନ୍ୟାର ନାମ ସୀତା ରଖାଗଲା।

ରାଜା ଜନକ ସୀତାଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ଝିଅ ଭାବରେ ଲାଳନ ପାଳନ କଲେ। ଏହି କାରଣରୁ ତାଙ୍କୁ ଜାନକୀ ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଏ। ରାଜା ଜନକଙ୍କର ଗୋଟିଏ ନାମ ବିଦେହ ମଧ୍ୟ ଥିଲା, ସେଥିପାଇଁ ସୀତାଙ୍କୁ ବୈଦେହୀ କୁହାଯାଏ।

ବିଶ୍ୱାସ କରାଯାଏ ଯେ ଯେତେବେଳେ ସୀତା ଟିକିଏ ବଡ ହେଲେ ଆଉ ଖେଳ କୁଦ କରୁଥିଲେ ସେତେବେଳେ ଭଗବାନ ଶିବଙ୍କ ଧନୁକୁ ଉଠାଇଦେଇଥିଲେ। ରାଜା ଜନକ ସେହିଦିନ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ଜାନକୀଙ୍କର ଶକ୍ତିକୁ ଦେଖିଥିଲେ। କାରଣ ରାବଣ, ବାଣାସୁରା ପରି ଅନେକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଯୋଦ୍ଧା ମଧ୍ୟ ଶିବଙ୍କ ଧନୁକୁ ଘୁଞ୍ଚାଇ ପାରି ନଥିଲେ।

ସେଥିପାଇଁ ରାଜା ଜନକ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ ଯେ ଜାନକୀ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ହିଁ ବିବାହ କରିବେ ଯିଏ ଶିବଙ୍କ ଏହି ଧନୁକୁ ଉଠାଇ ଭାଙ୍ଗିଦେବ। ଏକ ସ୍ୱୟଂବରରେ ଶ୍ରୀରାମ ଏହି ଧନୁ ଭାଙ୍ଗିଥିଲେ ଏବଂ ସୀତାଙ୍କୁ ବିବାହ କରିଥିଲେ।

ସୀତାଙ୍କର ଚରିତ୍ରକୁ ସର୍ବୋତ୍ତମ ଆଦର୍ଶ ଭାବରେ ବିବେଚନା କରାଯାଏ। ମାତା ସୀତାଙ୍କର ଅସାଧାରଣ ଗୁଣ, ଧର୍ମ, ସେବା, ସହନଶୀଳତା, ବଳିଦାନ, ଦୟା, କ୍ଷମା, ନମ୍ରତା, ସଂଜମତା, ଶୌର୍ଯ୍ୟ, ସାହସ ଆଦି ଥିଲା। ଦେବୀ ସାରା ଜୀବନରେ କେବେ ବି କ୍ରୋଧ କରି ନଥିଲେ କି ଧୈର୍ଯ୍ୟ ହରାଇ ନଥିଲେ।

ଯଦି ଦେବୀ କେତେ ବି ରାଗିଥାନ୍ତେ, ତେବେ ସେ ରାବଣକୁ ଗୋଟିଏ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଶେଷ କରି ଦେଇଥାନ୍ତେ। ରିଦ୍ଧି- ତାଙ୍କ ପାଖରେ ଐଶ୍ୱରୀୟ ଶକ୍ତି ଥିଲା, କିନ୍ତୁ ସେ ଏହି ଶକ୍ତି ବ୍ୟବହାର କରି ନଥିଲେ। ଅଶୋକ ବାଟିକାରେ ଯେତେବେଳେ ହନୁମାନ ଦେବୀଙ୍କୁ ଶ୍ରୀ ରାମଙ୍କ ବାର୍ତ୍ତା ଦେଇଥିଲେ, ସେତେବେଳେ ସେ ଖୁସି ହୋଇ ହନୁମାନଙ୍କୁ ଅମର ହେବାର ବରଦାନ ଦେଇଥିଲେ।