ପଖାଳ, ଆମ୍ବୁଲକୁ ଥାଙ୍କ ୟୁ.. : ଶେଷ କିସାନ

ମୁଁ ଛୋଟ ଡେକିଚିରେ ଭାତ ରାନ୍ଧି ଖୁରିରେ ମୁଣ୍ଡେଇକି ଯାଏ.. ଅନେକ ଥର ହିଡ଼ ବାଡ଼ିରେ ପଡ଼ିଛି.. ଖଣ୍ଡିଆ ହୋଇ ରକ୍ତ ବାହାରିଛି.. କିନ୍ତୁ କେବେ ସେ ପଖାଳ କଂସାକୁ ତଳେ ପକେଇନି,,ମୋ ଜୀବନଠାରୁ ମୂଲ୍ୟବାନ ଥିଲେ ସେଇ ପଖାଳ କଂସା..