ଏହି ଗାଁରେ କେହି ଖାଆନ୍ତିନି ମାଛ,ମାଂସ କି ଅଣ୍ଡା ! ଆମିଷ ଖାଇଲେ ଚୋଟ ମାରିବ ବିଷାକ୍ତ ଗୋଖର

ଢେଙ୍କାନାଳ ଜିଲ୍ଲାରେ ଏପରି ଏକ ଗାଁ ଅଛି, ଯେଉଁଠାରେ କେହି ଆମିଷ ଖାଆନ୍ତି ନାହିଁ। ଏମିତି କି ବାହାଘର ଭୋଜିରେ ବି ଆମିଷ ହୁଏ ନାହିଁ।

ଆମିଷକୁ ଗୋଖର ଡର

ଆମିଷକୁ ପ୍ରାଣ ଭୟ । ଆମିଷ ଖାଇଲେ ଚୋଟ ମାରି ଗୋଖର ସାପ ଜୀବନ ନେଇଯିବ । ଆଖି ଫୁଟିଯିବ ନହେଲେ ଜୀବନ ଚାଲିଯିବ। ଏକଥା ଶୁଣି ଆପଣ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଉଥିବେ ନିଶ୍ଚୟ । ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଲାଗିଲେ ବି ଏମିତି ବିଶ୍ୱାସ ରହି ଆସିଛି ଢେଙ୍କାନାଳ ଜିଲ୍ଲାର ଏକ ଗାଁରେ । ଏ ବିଶ୍ୱାସ ଆଜି କି କାଲିର ନୁହେଁ, କାହୁଁ କେଉଁ କାଳୁ ରାଜରାଜୁଡା ଅମଳରୁ ଗାଁର ଲୋକେ ଏ କଥାକୁ ବିଶ୍ୱାସ କରି ଆସୁଛନ୍ତି। ଆଉ ସେଇଥି ପାଇଁ ଗାଁରେ ନା କେହି ଆମିଷ ଖାଆନ୍ତି, ନା ଏ ଗାଁରେ ଆମିଷ ପଶେ । ଏମିତି କି ଏ ଗାଁରେ କେହି ଛେଳି କୁକୁଡା ବତକ ମଧ୍ୟ ରଖି ନାହାନ୍ତି । ଏ ଗାଁର କୁକୁର ବିଲେଇ ମଧ୍ୟ ଆମିଷ ଖାଆନ୍ତି ନାହିଁ।

ଢେଙ୍କାନାଳ ଜିଲ୍ଲା ଭୁବନ ବ୍ଲକ। କୁହାଯାଏ ଏସିଆ ମହାଦେଶର ସବୁଠାରୁ ବଡ଼ ଗାଁ ଭୁବନ । ଆଉ ସେହି ଭୁବନ ବ୍ଲକ ମଧ୍ୟରେ ରହିଛି ବେଣ୍ଟ ଶାଳିଆ ଗାଁ । ବେଣ୍ଟଶାଳିଆ ଗାଁର ଲୋକେ ଆଜି ଯାଏଁ ଚାଖି ନାହାନ୍ତି ଆମିଷର ସ୍ୱାଦ । ନା ମାଛ ନା ମାଂସ, ନା ଅଣ୍ଡା… ଛୁଆ ଠୁ ବୁଢ଼ା କେହି ଖାଇ ନାହାନ୍ତି ମାଛ ମାଂସ । ଖାଲି ସେତିକି ନୁହେଁ ଏ ଗାଁରେ ବାହାଘର ହେଲେ ଭୋଜିଭାତ ସାଧା ଆଇଟମରେ ହିଁ କାମ ଚଳେ । ଆମିଷର ଚିହ୍ନ ବର୍ଣ୍ଣ ନାହିଁ । ଆଉ ଏ ଗାଁକୁ ବୋହୂ ହୋଇ ସେଇ ଘରୁ ଝିଅ ଆସିବ ଯେଉଁ ଘରେ କେହି ଆମିଷ ଖାଉ ନଥିବେ ।

ହେଲେ କାହିଁକି ଏମିତି କେବେଠୁ ରହିଛି ଏ ପରମ୍ପରା। ଏ ପରମ୍ପରା ପଛର ରହସ୍ୟ କଣ ତା ଭିତରେ ରହିଛି କେତେ କେତେ କଥା । ତା ଭିତରୁ ଗୋଟିଏ କଥା ହେଲା ଜଣେ ମାଛ ବ୍ୟବସାୟୀ ଥରେ ଏ ଗାଁକୁ ପଶି ଆସିଥିଲା । ସେତେବେଳେ ଭାଗବତ ସଂକୀର୍ତ୍ତନ ଚାଲିଥାଏ । ଲୋକେ ତାକୁ ଗାଁ ଭିତରକୁ ଆସିବାକୁ ବାରଣ କଲେ। ହେଲେ ସେ ନ ମାନି ଗାଁ ଭିତର ଦେଇ ଯିବାରୁ ତାକୁ ଅଧା ବାଟରେ ହିଁ ସାପ କାମୁଡ଼ି ଦେଇଥିଲା ।

ଖାଲି ସେତିକି ନୁହେଁ, ରାଜରାଜୁଡ଼ା ସମୟରେ ଜଣେ ରାଜା ମଧ୍ୟ ଏ ଗ୍ରାମବାସୀଙ୍କ ଆମିଷ ନ ଖାଇବା କଥାକୁ ନା ପସନ୍ଦ କରିଥିଲେ । ସେ ବି କହିଥିଲେ ତମେ ଏମିତି କେଉଁ ବୈଷ୍ଣବ ଯେ ଆମିଷ ଖାଇବ ନାହିଁ । ମୁଁ ତୁମକୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବି। ଆଉ ସେ ପରୀକ୍ଷା କରିଥିଲେ । ଆଉ ପରୀକ୍ଷା ପରେ ସେ ନିଜେ ଗାଁ ଲୋକଙ୍କୁ ଆମିଷ ଖାଇବା ପାଇଁ ମନା କରିଦେଇଥିଲେ ଏବଂ ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ୬୦ ଏକର ଗାଁ ଛାଡ଼ି ଦେଇଥିଲେ ।

ଅନ୍ୟପଟେ ଗାଁର ସ୍କୁଲରେ ମଧ୍ୟ ପିଲାଙ୍କୁ ଅଣ୍ଡା ଦିଆଯାଏ ନାହିଁ । ଅଣ୍ଡା ବଦଳରେ ଫଳମୂଳ ବିସ୍କୁଟ୍ ଆଦି ଦିଆଯାଏ । ଜିଲ୍ଲା ପ୍ରଶାସନ ମଧ୍ୟ ଗାଁ ଲୋକଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସକୁ ମାନିଛି । ଆଜିର ଆଧୁନିକ ଯୁଗରେ ବିଜ୍ଞାନ ସମୟରେ ଆମିଷ ଖାଇବା ନ ଖାଇବା ପ୍ରସଙ୍ଗରେ କେତେ ଯୁକ୍ତିତର୍କ ଉଠୁଥିବା ବେଳେ ଏ ଗାଁର ଯୁବପିଢୀ ବାହାରେ ଯାଇ ଚାକିରି ବାକିରି କରୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ କେହି ଆମିଷ ଖାଆନ୍ତି ନାହିଁ । ଏ ବିଶ୍ୱାସ ବାପ ଅଜା ଅମଳରୁ ରହି ଆସିଥିବାରୁ ସମସ୍ତେ ମାନୁଛନ୍ତି । ରାଜା ପରୀକ୍ଷା କରିବା ପରେ ଯେତେବେଳ ଗୋଖର ସାପ କାମୁଡିଲା ନାହିଁ, ସେବେଠାରୁ ଏ ଗ୍ରାମବାସୀଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସକୁ ସମ୍ମାନ ଦେଇ ଜମି ଚଷିବାକୁ ଦେଇଛନ୍ତି ।

(ରିପୋର୍ଟ -ରାଜଶ୍ରୀ ଶତପଥୀ, ଢେଙ୍କାନାଳ)